Hoe gaat het met je?
Het gaat wel redelijk, op dit moment ben ik langzaam aan het weg smelten in deze hitte.
Naast wat je al doet, welke instrumenten speel je allemaal?
Naast mijn zeer korte blokfluitcarrière op de basisschool, tot groot genoegen van het thuisfront, bespeel ik weinig instrumenten, ik probeer altijd van alles maar de rest van de band is altijd weer blij dat het bij zingen blijft. Op mijn opleiding, iets met creativiteit wel pianoles gekregen, maar meer uit noodzaak. Van de 90 studenten kozen er twee om accordeon te gaan leren als begeleidinginstrument. Daar was ik dus een van. Leek mij helemaal geweldig maar toch zag de opleiding geen reden op het pensioen van de lerares nog langer uit te stellen. We konden daar instrumenten lenen, wat ik zeker driftig heb gedaan zoals een dwarsfluit, contrabas enz. In het begin van de band hebben we nog wel eens van instrument gewisseld, heb ik een nummer bas gespeeld en een nummer gedrumd. Ik hou het voorlopig maar bij zingen.
Hoé belangrijk is optreden voor jou?
Erg belangrijk, ik mis het nu ook erg, niet alleen ik, de rest van de band begint ook al een weeïge blik in hun ogen te krijgen, maar 19 augustus spelen we weer in Belgie. Maar de optredens staan op een laag pitje om ons volledig te richten op onze nieuwe CD.
Natuurlijk is het optreden belangrijk om onze muziek onder de aandacht te brengen. Verder is de spanning onmisbaar, met elkaar op weg zijn en afwachten waar je terecht komt.
De optredens geven nieuwe stimulans om nieuwe nummers te schrijven en uit te proberen. Maar ik vind het ook leuk om in contact te komen met anderen en de mogelijkheid om nieuwe bands te leren kennen.
Wat is qua lokatie om op te treden nog een grote wens?
Leipzig Gothictreffen. Daar zouden we spelen, waren ruim voor tijd aanwezig totdat de organisatie er met het geld vandoor ging en het optreden, niet alleen van ons maar velen werd geannuleerd, we gingen gefrustreerd naar huis. Een emotionele bedoeling, maar mooi om te zien dat een aantal hoofdacts belangeloos hebben gespeeld om het festival af te sluiten. Goed, een principe kwestie. Verder wil ik nog ik in Whitby spelen. Te gekke plek…weet alleen niet hoe de zaal eruit ziet maar dat heeft de rest nu al goed gemaakt. Castlefest…lijkt me ook tof. Na het korte tourtje in Mexico hebben we genoeg wensen maar daar hebben we echt in hele toffe zalen gespeeld..dus ..laat ik me verrassen.
Wat zijn voor jou persoonlijk de definities van 'geloof', 'hoop' en 'liefde'?
Hmmmm….op het moment als ik het kerkelijke tintje wegdenk.. geloof is een sterke motivator, geloof in jezelf en talenten zorgt dat je steeds weer je grenzen verlegt en groeit in je mogelijkheden.
Hoop, eveneens een belangrijke motivator. Zeker in tijden van onderdrukking is, denk ik, hoop van levensbelang. De hoop om dingen te willen verbeteren en veranderen heeft vele het geduld gegeven in een situatie te overleven. Voor mij is hopen als dromen.
Liefde is een verraderlijk element. Liefde is een sterke energie maar er zijn er maar weinig die onvoorwaardelijke liefde kunnen geven, de mens is toch een vrij egoistisch gericht wezen. Een demo van ons heet 'Love is a lie', wat ook verwijst naar de negatieve kant; verwachtingen die niet waar gemaakt worden. Uit de naam van liefde wordt er toch een hoop wangedrag goed gepraat. Maar de passie van liefde zou ik toch niet willen missen, anders wordt het doorademen maar een saaie bedoeling.
Open-Air of Overdekt optreden, wat doe je liever?
Voor de show vind ik overdekt spelen fijner, je kan meer vertrouwen op het geluid en de lichtshow, wat bij daglicht toch zijn bedoeling mist. Maar het sfeertje bij open-air is wel bijzonder. En je bereikt een breder publiek.
Wat vind je jouw beste werk tot nu toe?
Wat een lastige vraag. Heel lang heb ik 'Running' op mijn lijstje staan, heel oud nummer en ter plekke geïmproviseerd waar ik wel een emotionele lading in kwijt kon. In front of me de koren. Dat vond ik erg leuk om te doen om de verschillende stemmen uit te proberen met een bombastisch effect. Verder vind ik de nummers waar we nu aan werken belovend.
Wie zijn jouw 'inspirators' op muziekgebied?
Eigenlijk iedere muzikant of band die eerlijk en vol passie spelen. Ik raak niet snel onder de indruk van uitmuntend technisch gerichte muzikanten; moet dan toch altijd denken aan eenzame zolder kamers. Een technische muzikant maakt nog geen goede muzikant, want kan je naar de andere bandleden luisteren zonder te verzuipen in solo’s. De jaren 80 vind ik erg leuk, ook omdat er meer dingen konden en er veel werd geëxperimenteerd.
Als je geen artiest was, wat zou je dan nu zijn geweest?
Ik vind mezelf niet echt een artiest maar bandlid van Asrai. Verder doe ik ook nog wat ik anders zou zijn. Ik werk met dak- en thuisloze jongeren en werk met veel plezier. Jammer dat het ene altijd moet lijden onder het andere. Natuurlijk zou ik meer met de band willen touren maar dat levert nu niet voldoende op om de huur te kunnen betalen. Het voordeel dat we niet alleen afhankelijk zijn van de muziek, is dat we selectief kunnen zijn in wat we doen. Meer muzikale vrijheid??? In de beperkte vakantiedagen…
Met wié zou je nog weleens samen willen optreden?
Vele wensen, er zijn veel toffe bands. Karin en Manon hebben standaard een lijst in hun hoofd. Als de tour die in de pen zit en doorgaat, spelen we in een echt leuke combinatie waar ik me echt op verheug, zoals 69 Eyes. Maar daar horen jullie nog meer van.
Toen we met The Damned speelden vond ik dit dat echt geweldig. Daar luisterden we al zo lang naar en dan zit je in de kleedkamer met een band van het eerste uur. Spannend! Eigenlijk vind ik het contact met een band belangrijk. Dat maakt of breekt de avond voor mij. Het contact met The Birthday Massacre vond ik erg leuk, daar zou ik weer mee willen spelen.
Wat is jouw 'Boodschap' aan de wereld?
Doe wat je wilt, zolang het niet ten koste van anderen gaat. Vrijheid is voor mij erg belangrijk; in keuzes maken en dingen te kunnen doen waar je je goed bij voelt. Trek je niets aan van de rest als je echt in je dromen gelooft.
Stop de onderdrukking…in de breedste zin van het woord.
Wil je ons nog iets vragen? (We publiceren het antwoord met ons interview).
Wat zijn jullie persoonlijke hoogte- en dieptepunten van Lowlands?
- Hoogzwanger (7,5 maand!) in de pit staan bij the Polyphonic Spree en mijn Jip & Janneke paraplu moeten inleveren bij de entree, nooit meer teruggezien of gekregen.
- Het zomerweer van 2001, het hele festival in 2003 en 5,5 uur nonstop(!) staan dansen in de Bravo. Tiësto en bijbehorend publiek op Lowlands 2002.
Asrai: www.asrai.net
