Het is aan het eind van de jaren '90 als de "pieper" even helemaal een hype is voordat het tijdperk van mobiele telefoons doorbreekt. De Pocket Pager zoals hij officieel heet is een nummerontvanger en melder in één. Wat was het en wat kon je ermee? Zelf kon je er weinig mee, aangezien het apparaatje een ontvanger was en meer niet.
In de Pocket Pager zat een simkaart met een eigen 06-nummer en dat nummer kon gebeld worden. Zodra dat werd gedaan, verscheen het telefoonnummer van de beller in het lcd-display, desgewenst gevolgd door een nummeriek getal. Hierdoor kon jij als ontvanger zien wié je had gebeld, en met de numerieke code kon je zien wat het onderwerp van gesprek was.
Een luid "Beep-beep-beep!" attendeerde je op het binnengekomen bericht. Dan was het op zoek naar een telefoon om het nummer terug te bellen of bij de beller op bezoek te gaan. Die numerieke codes moest je natuurlijk wél zelf afspreken met de bellers, zo kon je bijvoorbeeld ook met een noodcode opgeroepen worden en moest je direct handelen.
Hoewel dit al sinds de jaren '80 voor zakenlijk gebruik beschikbaar was, werd het eind jaren '90 een heuse rage, ook al was die kort van duur. De mobiele telefoon begon door te breken en zou veel functies van de huistelefoon en de pocket pager gaan overnemen. Ze waren hip, handig en compact. Ik heb die van mij een kleine 3 jaar met groot plezier gebruikt. Uiteindelijk heeft de PTT/KPN alle nummers uit roulatie gehaald omdat het gebruik naar nul werd gereduceerd en de nummers volwaardig voor de nieuwe mobiele telefoons konden worden vrijgegeven. 
