We lezen er de laatste jaren steeds vaker over: muizen- en rattenplagen. En niet alleen in steden, ook in minder bevolkte gebieden rukt het ongedierte steeds vaker op. Nationaal zoals bijvoorbeeld in Utrecht en Zwolle, maar ook internationaal van New York tot in Australië zijn muizen en ratten een haast niet te bestrijden ongemak, gevaar en ziekteverwekkend ongedierte.
Deze dieren hebben niets te maken met de schattige tamme huisdiertjes, integendeel. Deze verwilderde dieren kunnen zich in een schokkend tempo vermenigvuldigen (en dat doen ze ook), schade aanrichten aan gewassen en woningen en ze verspreiden via meegedragen vlooien ook diverse ziekten. Er worden zelfs kleine huisdieren en kinderen aangevallen.
Van veldmuis tot waterrat en van bruine rat tot grijze eekhoorn of zelfs de wasbeer; ongediertebestrijding kan het niet meer aan en verliest de strijd nationaal en internationaal. Ze raken bestand tegen gif, ze zijn vallen te slim af en in grote getale overrompelen ze wijk na wijk en dorp na dorp. Ook knagen ze aan stroomkabels, waarna stroomuitval of erger: brand onstaat.
Tóch wisten de Egyptenaren al zo'n 5.000 jaar handig gebruik te maken van een milieuvriendelijk alternatief: de kat. Bij grote graanschuren liepen zij hun rondes en elke plaag met ongedierte was binnen de kortste keren onder controle. Katten zijn optimale jagers als het gaat om ongediertebestrijding. Ze werden er zelfs voor vereerd, want de bevolking had zo genoeg te eten.
In de Middeleeuwen was er eveneens een opleving met de Pest, die als de Zwarte Dood miljoenen Europeanen het leven kostte. De reden: de pest werd door vlooien op ratten overgedragen aan de mens, met verschrikkelijke gevolgen. De herintrede van de kat als rattenvanger zorgde voor een snelle doorslag in de bestrijding van de dodelijke ziekte.
Waar in moderne tijden de kat nog steeds 's werelds meest geliefde en gehouden huisdier is, was er tot voor kort een kentering in beleid te bemerken. Katten worden gezien als ultieme moordenaars in de buitenlucht. Ze zien elke prooi als speelgoed en jagen tot aan de waterkant, in het veld en grasveld, in tuinen en tot in boomtoppen toe.
Katten zijn ook niet kieskeurig met hun prooi: een vis, een muis, rat of vogel maakt hen niet uit. Het gaat hen om de sport van de jacht, en zijn het wilde katten dan is elke prooi een gratis maaltijd. Ze zijn bovengemiddeld effectief tijdens het jagen en omdat het het meest gehouden huisdier ter wereld is, zijn er ook zo veel van.
Gemeenten en zelfs landen hebben daarom een verbod ingevoerd op het houden van niet-geholpen (castratie of sterilisatie) katten en zelfs een verbod op het buiten laten van deze trouwe vrienden. En daar wordt wereldwijd nu de hoofdprijs voor betaald met grote, niet te bestrijden plagen.
Ga er van uit dat als je één muis of rat ziet lopen, er al snel zo'n 60 stuks in de directe omgeving leven en één zwanger exemplaar per jaar al met gemak zo'n 900 nakomelingen werpt. De term "ongedierte" is daarom gerechtvaardigt want het zijn er té snel té veel en ze zijn overal: van het riool tot de sloot of singel tot de schuur, de achtertuin of erger: in de muren van de woning.
Als de mens het niet langer redt met moderne bestrijdingsmethodes, dan wordt het weer hoog tijd om de kat in te zetten als bestrijder.
En waarom niet meteen het dier herkenbaar maken voor iedereen als 'Medewerker van publiek belang', door hem een speciale gekleurde halsband te geven, met de opdruk dat dit dier eigendom én medewerker is van de gemeente en daarom niet gevangen mag worden, of mag worden gevoerd.
Ik voorspel dat élke plaag met ongedierte binnen 6 maanden onder controle te brengen is en dat een dergelijk dier uiteindelijk buiten meer goéd doet, dan kwaad.
Vogels zijn uit te broeden met extra eieren, zoals een imker nu de bijen beheert. Vissen zijn aan te vullen met extra viskweek, ook dat is allemaal geen probleem.
Maar willen we van brandgevaar, ziektes en overlast af op een snelle en milieuvriendelijke manier, dan is de kat onze redding in de wereld. We moeten ze daarom koesteren en ze hun gaan laten gaan in de natuur, en de mogelijke verliezen opvangen met extra broed- en kweekmogelijkheden.
Bovendien: ik ruim liever een vers gevangen dood stuk ongedierte op, dan dat ik met gif en vallen veel minder effectief ben. Geef de kat daarom vrij baan buiten, ze ontlasten ons ongemerkt van veel ongedierte.
