(Intel Free Press Creative Commons Attribution-Share Alike 2.0)
Gisteren overleed op 94-jarige leeftijd Intel oprichter en maker van "Moore's Law" Gordon Moore. Mede dankzij zijn visie als pionier in computerchips zijn we vandaag de dag al zó ver gekomen. Geboren in 1929 in San Fransisco kwam hij na zijn studie te werken bij de uitvinder van de transistor, William Shockley.
Daar had hij het niet naar zijn zin, dus richtte hij samen met collega Robert Noyce het bedrijf Fairchild Semiconductor op, dat de eerste microchip ontwierp. Dit luidde niet alleen het einde van de vacuümbuizen in, die destijds gebruikt werden, maar leidde uiteindelijk ook naar betere en goedkoper te produceren computerchips, op basis van silicium. Niet veel later werd het bedrijf Intel opgericht.
In 1965 raakte de term "Moore's Law" ofwel de Wet van Moore in zwang: hij voorspelde dat ongeveer elk jaar de capaciteit van schakelingen op chips zou verdubbelen. Dat bleek in steen gebijtelt te staan, want tot en met 2010 kwam dit steevast uit. Vanaf 2011 is de verdubbeling van schakelingen op een chip ongeveer elke 2 jaar, en het einde lijkt ergens in de 2030's in zicht te komen met de huidige technologie, omdat van de vacuümbuis via de transistor naar schakelingen op een chip het formaat nu zó klein is geworden dat we spreken over nanometer (één miljoenste van 1 mm) grootte, ofwel het rijk van atomen en atoomschakelingen.
In 50 jaar tijd zijn we dankzij zijn visie op microchips gegaan van 1.000 schakelingen naar 50 miljard(!!) schakelingen op één chip. Het aantal apparaten wat gebruik maakt van chips is wereldwijd ontzagwekkend gegroeid en alles van de televisie, radio, telefoon en zelfs de komst van de thuiscomputer en het internet maken hier gretig gebruik van.
De toekomst zal uitwijzen hoé ver we kunnen doorgaan met verdubbeling van schakelingen op één chip met binaire technologie (eentjes en nulletjes), maar de opvolger daar wordt al hard aan gewerkt. De kwantumcomputer werkt met cubits in plaats van bits, en die werken op kwantumniveau; vele malen kleiner dan atomen. Ook de werking van een kwantumcomputer is geheel anders, maar de eerste vooruitzichten zijn belovend.
Een kwantumcomputer met voldoende cubits, 64 of 128, kan méér en sneller werken dan alle huidige supercomputers bij elkaar. De informatie die een kwantumcomputer kan verwerken op dit moment met slechts enkele cubits, is te vergelijken met álle geschreven informatie die de hele mensheid in de laatste 10.000 jaar heeft geproduceerd, die wordt in enkele minuten ingelezen en verwerkt.
We zijn als moderne samenleving Gordon Moore dan ook veel dankbaarheid verschuldigd, omdat door zijn denken en handelen de mensheid als geheel in een ongekende stroomversnelling van vooruitgang is geschoten, en de toekomst ziet er dan ook rooskleurig uit op het gebied van computers én de vele chips waaruit ze bestaan en door werken.
