| Artiest | Amy Winehouse |
| Titel | 'Back To Black' |
| Stijl | funk, soul, pop |
| Medium | cd |
| Label | Universal Island Records, 2006 |
| Tracks | 10 |
| Speelduur | 32 minuten |
Het is 2006 en Amy Winehouse breekt internationaal door als een donderslag bij heldere hemel. Het tweede album is een verdere ontwikkeling van haar unieke combinatie van verschijning en muziek, waarvan ze het meeste zelf heeft geschreven. Teksten uit het leven, herkenbaar voor iedereen, in een stijl die aan vervlogen tijden van rokerige ruimtes, minimale verlichting en jazzclub doen denken. Combineer haar eigen levensteksten met haar uitstraling van een gevallen ster, en je hebt een uniek recept wat Amy Winehouse heet.
Al meteen bij het eerste nummer getiteld 'Rehab' is het raak. De bijbehorende video onderstreept dat nog eens fijntjes. Naar een ontwenningskliniek gaan is helemaal niet leuk, maar de sound des te meer. Eveneens met 'You Know I'm No Good', wat eigenlijk een zelfbeeld van een loser schetst, is voor menig jongere herkenbaar. Die combinatie van jazz, soul en funk heeft samen met haar diepbronzen stem iets bijzonders, wat jong en oud met de gevoelige snaar raakt. 'Me And Mr. Jones' gaat over een relatie en 'Just Friends' behandelt het moment dat je een vriendschap opoffert voor een eventuele relatie. Zoals gezegd, rake teksten uit het leven gegrpen.
De tweede helft van het album gaat onverminderd sterk door. In 'Back To Black' zingt Amy over het voorbijgaan van een ontrouwe relatie, welk verdriet dit geeft in 'Love Is A Losing Game'. Meer liefdesverdriet krijg je te horen in 'Tears Dry On Their Own' en eenzaamheid in 'Wake Up Alone'. Als iemand op zo'n jonge leeftijd al dergelijke liedjes kan schrijven uit eigen ervaring, dan heb je al heel wat meegemaakt. Natuurlijk brengt het schitterende muziek voort en het zal Amy een manier geven om het verdriet te uiten en te verwerken, maar toch....
Hekkensluiters op dit album zijn 'Some Unholy War' en 'He Can Only Hold Her'. En dan is er alweer ruim een halfuur verstreken. Een halfuur, waarin Amy Winehouse jaren van haar jonge leven de revue heeft laten passeren. De muziek is geweldig, haar stem is uniek. 'Back To Black' is een verademing in de huidige hitlijsten, waarin sampling, remakes en auto-tunes de boventoon voeren. Kun je een album een 10 geven? In dit geval: ja! 
