stijl: punkrock, hardrock
wat: cd-single
label/eigen beheer: eigen beheer
Nadat eind 2007 de cd-single 'Chill Before Serving' was uitgebracht, leek het even stil te worden op albumgebied. Dat komt omdat het sinds het verschijnen van die single, de heren het ontzettend druk hebben gehad met spelen, spelen en nog eens spelen. Samen met ondermeer Peter Pan Speedsrock, The Apers, The Spades, Zebrahead en nog een handvol bekende namen deelden zij het podium in onder andere Nederland, België en Duitsland en tourden ze ook door Engeland. Druk dus, vandaar dat het debuutalbum op zich liet wachten. Maar het is het wachten waard geweest.
Op 'Hand Over The Scepter' worden we muzikaal en verbaal uit onze sokken geblazen met elf snoeiharde punkrock en hardrock songs die meteen herinneringen oproepen aan broeierige popzaaltjes, opdringerig zweet en liters bier. In die setting voelt Overgrown zich helemaal thuis. Laten we het eerst eens over de albumtitel met bijbehorend artwork hebben. 'Hand Over The Scepter' is hét statement van de band dat het tijd wordt voor de nieuwe lading rockbands om de troon -van (h)erkenning- te bestijgen. En daar hebben ze nog gelijk in ook. Er zijn op dit moment veel relatief jonge bands met een zodanig hoge kwaliteit, dat het misschien inderdaad wel eens tijd wordt om het rock-stokje en bijbehorende troon over te dragen aan vers bloed. Overgrown laat op een overtuigende manier horen dat het ze menens is. De kartonnen cd-hoes doet in eerste instantie denken aan uit de hand gelopen artwork van de Gorillaz. Schitterend en direct is hier de boodschap. In de inlay een geschreven statement van de band met daarin gestoken een prachtige mini-poster en de songteksten. Allemaal netjes verzorgd voor een loud-as-hell band. We krijgen elf tracks voorgeschoteld in hoog tempo. Opener 'Hollywood Frankenstein' liegt er niet om; stevige punkrock van de bovenste plank met kritische teksten over de 'plastic people'.
Wat klinkt dat hard en lekker! De tweede song kennen we nog van de single en is getiteld 'Chill Before Serving'. 'Touché' is man tegen man en het gevecht voor de kroon. Spreekwoordelijk dan natuurlijk, maar een schitterend nummer vol passie en overtuiging. Ook de tekst van 'Unlike Me A Tragedy' liegt er niet om; gewoon lekker je mening uitschreeuwen tegen die ander. Hardrock zonder boodschap, maar met een mening. Overgrown grossiert er in. Het viertal speelt de sterren van de hemel wat dat betreft, nee: de kloten van het lijf. Je merkt gewoon de energie die in de plaat is gestopt en dat prikkelt je als luisteraar, tot spontaan meefeesten. Maarten de Vugt (basgitaar & zang), Hans Vermeeren (gitaar & banjo), Alex de Bruijn (gitaar & 2e zang) en Wouter de Vugt (drums) zijn door hun muzikale verleden natuurlijk al goed in het genre bekend en op elkaar ingespeeld en die dynamiek is dan ook goed hoorbaar. Neem 'Officer Johnson (Lucifers Law)', wat gaat over macht(misbruik) van een agent.
Of iemand die met weemoed terugblikt op zijn wildere jonge jaren in 'Legally Light Hearted'. Thema's die voor het punk- en hardrockpubliek herkenbaar zijn. Het jankende gitaarwerk in 'Heyawanka!' moet ook nog even eervol vermeld worden. 'Hand Over The Scepter' is een dijk van een debuutalbum. Overgrown scoort op alle gebieden qua muziek, teksten en uitstraling. De band laat hardrockend Nederland (en de rest van Europa) een flink muzikaal poepje ruiken en gezien hun live-shows is er inmiddels al een behoorlijke fanbase aangelegd die wekelijks nog uitbreidt. De nummers zijn rauw, strak en direct en live staan ze garant voor behoorlijke stemmingmakerij in positieve zin.
Overgrown heeft zichzelf op de kaart gezet met een geweldige sound op hoog niveau. De kaarten zijn geschud en de boodschap komt aan: 'Hand Over The Scepter'!
aantal tracks: 11
speelduur: 37:00 minuten
