De geschiedenis van Galeries Modernes dateert terug tot aan 1871, als de Franse koopman Zephyrin Couvreur zijn eerste Grand Bazar Français opent aan de Hoogstraat in Rotterdam. Na groeispurten verandert de winkelketen zijn naam in Galeries Modernes. In 1968 neemt de Koninklijke Bijenkorf (KBB) de winkelketen over, nadat deze verlieslatend is geworden; met deze zet wordt het uit handen van Duitse en Amerikaanse kopers gehouden. Uiteindelijk blijkt ook dit een sterfhuisconstructie en sluiten de laatste filialen en verdwijnt de naam in 1984.
Galeries Modernes was bij ons in de buurt gevestigd en een vaste stop tijdens het boodschappen doen. Qua indeling en assortiment was het ruim en breed opgezet, nog naar voorbeeld van de Franse oprichter. Het moest chique ogen, met lage prijzen concurrerend zijn, een ruim aanbod hebben voor elk budget en je het gevoel geven dat je ergens op bezoek was geweest met plezier.
Cremekleurige tegels, bordeauxrode aankleding, ruime etalages, een centraal gelegen roltrap midden in het warenhuis, alles altijd met nette volle schappen en van alles voor jong en oud. De supermarkt beneden voelde aan als de HEMA, maar met meer keuze en producten, het warenhuis zelf voelde als een luxere concurrent van de Vroom & Dreesmann, mede door de aankleding. Maar dat zou uiteindelijke tegenwerken, achteraf gezien.
De speelgoedafdeling was boven gevestigd, zodat kinderen die met de roltrap omhoog kwamen, werden overspoeld door een enorm aanbod met luxe uitstraling en lage prijzen. Er stond meteen al een Bimbo Box: een soort aquarium gevuld met mechanische aapjes die meebewogen op de melodieuze muziek. Een kermis in het klein, zo voelde dat.
Maar ondanks de luxe uitstraling werd de concurrentie groter. Warenhuisketens als Vroom & Dreesmann, De Bijenkorf, Ter Meulen en de HEMA moderniseerden in de jaren '70 wél in uitstraling, prijs en aanbod, waar Galeries Modernes achterbleef. In die jaren '70 werd het dan ook als ouderwets en duur gezien door de chique uitstraling. Dat laatste werd nog geprobeerd tegen te gaan door met prijzen te stunten op merkartikelen, en het logo te moderniseren. Maar de schade was al geleden.
Waar Vroom & Dreesmann V&D werd, en Ter Meulen TM werd, daar werd Galeries Modernes dan maar GM. De supermarkt kon het niet langer redden tegen concurrenten als Albert Heijn en Edah, het warenhuis redde het niet met prijzen en assortiment van De Bijenkorf en V&D. De overname door KBB had de val alleen maar uitgesteld. In 1983 verdween bij ons Galeries Modernes uit het straatbeeld; één jaar later zat er een Maxis in het pand.
Modern logo, heldere verlichting, moderne en brede paden, moderne kassa's, modern en scherp geprijsd assortiment. Precies wat de klant wilde. Alléén....
Met de Maxis doken er nieuwe problemen op in het lokale straatbeeld. Allereerst de harde en strenge beveiligingsdienst. Deze controleerde te pas en te onpas tassen en klanten werden zelfs gefouilleerd. Dit leidde binnen enkele dagen ná de opening al tot vechtpartijen binnen en buiten de winkel. Dit resulteerde in een lokaal opgezet V.O.S.-team (Veilig Op Straat), alleen werd dat gerund door rehabiliterende jeugdcriminelen, met nóg meer geweld in eerste instantie.
Een ander groot probleem waren de winkelwagentjes mét muntinworp. Dat had Galeries Modernes nooit nodig gehad, en Maxis had daar de primeur mee. Het gevolg: overal in de gemeente namen mensen hun winkelwagentje mee naar huis en lieten ze rondslingeren, waarna de jeugd ze deponeerde in de singels en sloten, over lantaarnpalen en verkeerspalen heen, er werd mee geramd tegen voertuigen, de pin waarmee je je gulden kon terugkrijgen werd afgeknipt en er los ingesopt zodat je ook thuis je geld weer terug had zonder je winkelwagentje terug te brengen, enzovoorts.
Het was zó'n groot probleem, dat Maxis zelfs een chauffeur moest inhuren met bestelbus en aanhanger, die in de hele gemeente dagelijks bezig was om de winkelwagentjes terug te halen. Galeries had nooit dergelijke problemen, maar de wrijving tussen de plaatselijke Maxis en zo'n 50.000 omwonende klanten in de gemeenten was hard en kostbaar. Enkele jaren later kwam er een Konmar supermarkt van het Laurus concern. Maar ook dat werd een debacle op zich...
Galeries Modernes was een warenhuis van zijn tijd. Luxe uitstraling, warm aangekleed, en een royaal breed aanbod voor elk budget. De klant was nog koning, het personeel zeer vriendelijk en professioneel, met hart voor hun onderneming. Kinderen kregen ook de nodige aandacht; het waren immers de klanten van morgen. Maar men bleef té lang in het oude hangen qua uitstraling. En juist die luxe en oude uitstraling heeft het warenhuis de das omgedaan; niét de prijzen of het assortiment.
Toch denk ik met groot plezier terug aan die tijd, dat je alleen de roltrap op mocht als kind, op weg naar al het speelgoed, om dan aan te komen bovenaan bij die mooie Bimbo Box vol muziek... 
