Dat je met eigen middelen ook leuk kon spelen, in plaats van een spel kopen, dat moet ook genoemd worden. Met een leeg rekenschrift van school en een pen had je al genoeg in huis om 'Kamerverhuur' te spelen. Samen bepaalde je eerst de grootte van een raster: 10 x 10 vakjes, 12 keer 12 vakjes, 20 x 20 vakjes, of zoiets. In de uiterste hoeken van het raster zette je een duidelijke punt, wat de hoek aangaf.
Vervolgens trok je met pen één streepje langs de randen van een vakje; dit gaf een muur aan van een kamer. Dan was de andere speler, enzovoorts. Kon je echter in jouw beurt een streepje zetten wat daarmee de kamer met een vierde muur afsloot, dan zette je de eerste letter van je voornaam in die kamer en scoorde je één punt. Als beloning daarvoor mocht je nóg een streepje zetten. Kon je wéér een kamer afsluiten, dan herhaalde dit proces zich.
Aan het eind van het spel zijn alle kamers gesloten/verhuurd. Wie dan de meeste kamers heeft, is de winnaar. Dit spel is zeer variabel en je hebt er inzicht en strategie bij nodig. Het is leuk voor jong en oud en op een gegeven moment kun je hele rijen aan kamers scoren. Het blijft dan ook nog steeds leuk om te doen. 
