QSL-kaarten zijn visitekaartjes van een station, die een gesprek bevestigen. Op de voorkant staan de naam van het station, een afbeelding, de woonplaats, en vaak groeten in de vorm van cijfers. Op de achterkant staan gedetailleerde gegevens van het gesprek wat is gevoerd met een ander station, die de kaart in ontvangst neemt. Later werden deze kaarten ook blanco geruild tijdens QSL ruildagen, om een zo groot mogelijke verzameling aan te leggen.
Zelf had ik ze ook; zowel om weg te geven, te ruilen en te verzamelen vanuit de hele wereld. De verst ingevulde (dus een bevestigd gesprek) kwam uit Bristol, Engeland en ik had mijn station destijds bij Rotterdam. Met een (illegale) 10 watt versterker en ideale weerscondities, had ik bijna 90 minuten een zeer goed gesprek. Uiteindelijk was mijn verzameling QSL-kaarten ruim 14.000 verschillende exemplaren groot! Ik bewaarde ze in lange kunststof bloembakken; die waren precies het juiste formaat voor opslag.
In 2000, tijdens een grote opruiming, heb ik ze allemaal weggegooid. Ik wilde ze eerst nog inscannen, maar gezien de hoeveelheid werk heb ik dat niet gedaan. Vind ik het jammer? Misschien... Maart ik heb wél de mooie herinneringen er aan, plus nog steeds mijn eigen kaarten. Ik zal ze hieronder laten zien per 2: de bovenste is het origineel, die daaronder een remake die ik met de computer heb gedaan. De bovenste is steeds in een oplage van 1.000 stuks gedrukt, de onderste is een digitale update voor mijzelf.
Die eerste reeks kaarten was in 1981, in een oplage van 1.000 stuks. 4 basiskleuren (rood, geel,blauw,lichtblauw) van steeds 250 kaarten, geplastificeerd op stevig karton, voorzien van een voorbedrukte achterzijde, waarop je de gespreksgegevens kon noteren. Mijn handle destijds was 'Star Wars'.
En dit is de digitale remake:
Gewoon wat strakker en gelikter, maar het ziet er nog steeds erg mooi uit. De kaarten vlogen de deur uit, en andere operators uit de omgeving stonden dagelijks aan de deur. Het was een leuk sociaal gebeuren en niemand zat elkaar in de weg op de 27 MC in mijn regio.
Omdat de kaarten zo snel gingen (ook met ruilen), bestelde ik in 1982 nóg een serie van 1.000 stuks. Eveneens in 4 basiskleuren, eveneens geplastificeerd, eveneens met opdruk aan de achterzijde. Ik was behoorlijk bekend, was ook dagelijks te vinden op de zendbak en voerde gesprekken met mensen in de omgeving, of mobiele stations die in personenauto óf met de vrachtwagen binnengeloodst werden voor een kop koffie en een leuk gesprek. Dit is die tweede kaart, en daaronder weer een met de computer geupdate versie daarvan.
En de nieuwe digitale variant:
Ook deze kaart bleek razend populair en veelgevraagd in die tijd. Het nieuwe exemplaar zou je zo opnieuw kunnen uitgeven.
Dus in 1983 had ik wéér een nieuwe QSL-kaart nodig. Ik had intussen mijn handle (stationsnaam) gewijzigd in 'E.T.', omdat er in de wijdere omgeving nog twee stations onder de naam 'Star Wars' waren bijgekomen, en ik wilde een originele eigen handle hebben. Dat werd dus 'E.T.'. Ik bestelde 1.000 kaarten in staalblauw metallic, geplastificeerd, en met een uitgebreidere voorbedrukte achterzijde.
De drukker vond ze zelf ook mooi en vroeg of hij er wat extra mocht drukken om mee te ruilen, wat ik natuurlijk prima vond. Zo kreeg ik er uiteindelijk ruim 1.200 voor de prijs van 1.000. In 1983 werd de naam anders, maar de populariteit bleef. Mensen wisten dat ik mijn naam had gewijzigd en dat bleek ook prima aan te slaan.
En de geupdate versie daarvan:
Ook deze kaarten vlogen de deur uit. Uiteindelijk, zo rond 1986, was het hoogtepunt met zendbakken wel voorbij in de regio en kwam de thuiscomputer er aan als nieuwe rage. Ik bleef wel actief met zenden, maar nog sporadisch en uit diverse woonplaatsen.
Pas in 2019 kreeg ik na het maken van de digitale bijgewerkte kaarten het virus weer te pakken. Nieuwe apparatuur was aangeschaft, met meer mogelijkheden dan destijds, en daar hoort dan natuurlijk ook een nieuwe QSL-kaart bij. Dat is de onderstaande, die nog steeds actief is en wordt gebruikt. Oplage is wederom 1.000 stuks, full color, geplastificeerd en een eigen ontworpen voorbedrukte achterkant.
Ditmaal is gekozen voor een stationsnaam met die van de onderneming. Gratis reclame (zónder dat je reclame maakt) is nooit weg natuurlijk. En ook al is het niet meer zó druk als in de jaren '80, er valt nog genoeg te beleven op de 27 MC, waar je ook bent in Nederland. Ik hou de hobby in ieder geval levend. Het is een ideaal communicatiemiddel, de eerste 'social media' ooit, en in geval van nood -mochten telefoon en internet niet meer werken- dan zal de 27 MC altijd nog betrouwbaar zijn werk blijven doen.
