Je bent een kind in de jaren '70 en één van de eerste dingen die je op je kamer krijgt is een wekker; zo'n rond ding met 2 grote bellen bovenop, die je bovendien elke dag moet opwinden, anders werkt hij niet meer. Gelukkig kreeg ik al vrij snel een wekkerradio. Hypermodern in die tijd, compleet met flipcijfers en een ingebouwde radio. Deze Panasonic RC-6025 zat ook vol met draaiknoppen en schuifknoppen.
Linkszij een grote en kleine draaiknop. Hiermee kon je de alarmtijd in uren en kwartieren afstellen. Bovenop een draaiknop om de tijd goed te stellen in uren en minuten. Vervolgens rechts bovenop de wekkerradio draaiknop voor de radiozenders en een schuifregelaar voor keuze tussen weksignaal als radio of weksignaal als zoemer. Rechtszij een draaiknop voor het volume van de radio; de zoemer was niet instelbaar qua volume en een snooze-timer voor de radio, zodat je met een gerust hart in slaap kon vallen met de radio nog aan.
Een mager lampje voldeed voor de achtergrondverlichting van de klok en radio; het was voldoende. Maar de luxe was voor die tijd ongekend, gewekt worden door de radio (liever niet die harde zoemer) en luisteren naar de radio tot je in slaap valt. Ook toen stond 'Candlelight' regelmatig aan en luisterde je naar de ingezonden poëzie. Het mechanische geluid van het aanspannen van de tijdsaanduiding gevolgd door de korte klik als er weer een minuut voorbij was blijft me bij; ik hoor het nog precies.
Ik denk dat ik deze wekkerradio zéker een jaar of 6 heb gebruikt. En wellicht bestaat hij nog steeds, ergens. Wie weet. Je ziet ze haast niet meer, van die analoge wekkerradio's. Maar het was een goed werkende klok, een alarm, én een radio, allemaal in één mooi apparaat. 
