Het is 1993, ruim vóór het breedbeeld lcd en led tijdperk, en Philips is heer en meester op televisiegebied. Hun topmodellen lijn Matchline vliegt over de toonbank als warme broodjes en ook hun submerken als Aristona, Erres en Grundig profiteren ervan. In de fabriek in België lopen twee productielijnen naast elkaar. De ene lijn produceert Philips modellen, en de andere lijn maak identiek dezelfde modellen, maar met een andere buitenkast en een ander merkplaatje aan de voorzijde. De toestellen zijn technisch allemaal identiek, op de verpakking en de merknaam na.
Matchline heeft een prachtig toestel van Philips. Teletekst kwam eind jaren '70 als standaard, stereo geluid in de jaren '80, en nu is het de beurt aan platte beeldbuizen met rechte hoeken en (voor Philips modellen tenminste) 100 hz technologie voor een stabieler beeld. Een toestel als de Philips 256297WQ-24M bijvoorbeeld had al deze zaken als standaard, en meer. Heel veel meer. Ikzelf kocht dit toestel als de Erres 256297WQ-24M; met als enige technisch verschil, dat hier een 50 hz beeldbuis in zat van 63 cm doorsnede.
Aan de voorzijde van deze toestellen (ongeacht het merk) een compleet feest van bediening. Achter een drukklep zaten veel druktoetsen om het toestel in te regelen. Naast handmatige bediening voor volume en kanalen ook een toets voor taalkeuze, een toets om het toestel zélf alle tv-zenders op te laten zoeken en te programmeren, en toetsen voor ondermeer teletekst.
Ook frontaansluitingen voor een hoofdtelefoon, audio en video tulpstekers voor een camcorder en een S-VHS aansluiting voor betere videokwaliteit waren aanwezig. Maar voor wie écht bezig wilde met de extra aansluitmogelijkheden, moest verhuizen naar de achterzijde van dit toestel.
Een aansluiting voor antenne, of kabel, of satelliet was natuurlijk standaard. Daarnaast tulpstekers voor een stereo installatie voor bioscoopgeluid. Ook extra aansluitingen voor S-VHS video in en uit waren inbegrepen.
Dan een SCART-aansluiting voor laserdisc en nog een SCART-aansluiting voor een videorecorder, met extra tulpstekers voor de stereo installatie. Een radio antenne aansluiting was eveneens mogelijk, omdat je via de kabelzenders ook radiozenders kon ontvangen, maar ook nog analoog uit de lucht kon plukken.
Tenslotte de mogelijkheid om ook nog eens 4 surround speakers extra aan te sluiten, want de ingebouwde versterker was daar sterk genoeg voor qua vermogen. Bovenop aan de rechterzijde zat een grote zware basspeaker en links en rechts voor zaten 2 speakers gemonteerd. Door die zware versterker in de televisie kon je bijvoorbeeld MTV ontzettend hard en met helder geluid laten klinken. Dat geluid behoorde tot de absolute top.
En dan de afstandsbediening. Die was ook ongekend luxe, en groot door de vele functies.
Met dicht te klappen luikjes links en rechts veranderde de standaard afstandsbediening in een multimediabediening; ongekende mogelijkheden in die tijd werden bereikbaar. Naast alle normale functies om te bedienen zoals zenderkeuze, volume en teletekst, kon deze afstandsbediening eveneens de controle op zich nemen van 2 verschillende videorecorders, de satellietzenders, de laserdisc, de radiotuner, cd-speler en het cassettedeck, mits van Philips of van haar submerken.
Deze afstandsbediening verving alle andere in huis. Overzichtelijk en eenvoudig, maar toch uitgebreid. Wat een feest! De televisie had zelf ook nog wat foefjes, die ik daarna nooit meer in andere televisies heb teruggezien. Het eerste was de functie 3:4/16:9. Deze televisie was al voorbereid op breedbeeldformaten en uitzendingen en met deze functie kon je het beeld schakelen, zodat je ook in breedbeeld kon kijken zonder die hinderlijke zwarte randen aan de zijkanten.
Het andere fenomeen was PIP, wat stond voor Picture In Picture ofwel Beeld In Beeld. In ongeveer 1/12 deel van het beeldscherm kon je een tweede tv zender laten verschijnen, zodat je een andere uitzending precies op tijd kon gaan opnemen, of als je sport keer en je wilde ook het journaal kijken, dan kon je met PIP eenvoudig 2 zenders tegelijk bekijken en snel schakelen als je dat wilde.
Zoals gezegd kocht ik deze Erres 256297WQ-24M in 1993. Het is nu 2022, en we hebben hem nog steeds. Hij werkt ook nog steeds, zelfs na al die vele jaren dat hij vrijwel continue aan stond. Het enige wat moet gebeuren is het beeld wellicht wat bijstellen met de regelaars aan de binnenkant, maar verder doet hij het nog feilloos. Alleen de afstandsbediening is er niet meer, die hebben we al lang geleden vervangen voor een ander exemplaar.
Maar wát een geweldige televisie, met een superieur geluid, ongekende aansluit- en bedieningsmogelijkheden en veel unieke technische snufjes. Deze tv verdient dan ook het hoogst kenbare qua waardering.