Het is 1988 als ik door de importeur van Puch wordt uitgenodigd om eens van gedachten te wisselen over de modellen. Ik had ze een bedankbrief geschreven voor de kwaliteit van het merk, na het fiasco met de Jawa Handy Basic. Dus op de brommer naar Nieuwegein, waar ze destijds gevestigd waren. Een middag lang mocht ik rondkijken in het magazijn, bij de nieuwe brommers, de onderdelen en de werkplaats.
De marketing manager nam me apart en we brainstormden een uurtje samen, waar leuke dingen uit voort zouden rollen. Ik gaf mijn kijk op de Maxi en zo kwamen we spontaan tot een nieuw ontwerp. Binnen 3 maanden na die brainstormsessie kwam de importeur in augustus 1988 officieel uit met de Puch Rider Macho Limited Edition. Slechts 500 exemplaren in het wit, met door mij ontworpen belettering en bestickering, er was een bijpassende Lazer helm én er kwam een bijpassend waterdicht windjack.
Ik kreeg het allereerste exemplaar (die van de folder) mee in bruikleen en op de eerste dag liepen de bestellingen al binnen; binnen 3 dagen was de hele voorraad uitverkocht. Een record!! Juist door die spontane samenwerking was dit de basis voor nog veel meer leuks tussen mij en de importeur. Dat kleine eenvoudige damesbrommertje stond opeens weer helemaal in de spotlight, als volwassen brommer met ongekend veel mogelijkheden en ideaal voor elk type gebruik.
Ik was natuurlijk apetrots en begon mijn eigen fanclub: de Puch Touring Club Nederland, inclusief kwartaalblad vol tips en informatie. Ik heb dit exemplaar 3 maanden gereden, gratis en voor niets. En het was een onvergetelijke ervaring die mijn liefde voor het merk alleen maar verder zou uitdiepen.
